Het beste medicijn staat in de keuken!
Daar begon het
Het was bijna Pasen 1997, ik was nog steeds aan het herstellen van een operatie van maanden daarvoor. Een fikse infectie gooide roet in het eten, mijn energieniveau kwam maar niet op peil. Ik viel af, dronk meer en zag wazig. Het heeft lang geduurd voordat ik door had wat er aan de hand was. Uiteindelijk met spoed opgenomen in het ziekenhuis, diagnose type 1 diabetes. Voorzichtige conclusie was dat een infectie wat de boel aangewakkerd kon hebben.
Over struisvogels gesproken
Ik wist niets van diabetes, ja mijn opa had type 2. Ouderdomssuiker werd dit ook wel genoemd, ik wist niet dat je dit ook al om mijn leeftijd kon krijgen. Ik kreeg in het ziekenhuis een soort stoomcursus: eten is spuiten, en bij een te lage bloedsuiker moet je ook eten. En als de bloedsuiker te hoog is dan bijspuiten. Echt zo groen als gras ging ik aan de slag, wat een strijd. Binnen no time zaten alle kilo’s er weer aan – en meer. Want ik mocht alles eten, zolang ik maar spoot… En naïef als ik was, ik at alles en had geen idee wat een snelwerkende of langzaamwerkende koolhydraat was. Dus ik spoot.. en ik at.. .en dan spoot ik maar weer, of niet.. Bij een te hoge of te lage bloedsuikers corrigeerde ik maar wat. Ik dronk alcohol, ik had slechte leefgewoontes. En ik trok me er niets van aan. Ik schaam mij nu diep, heel heel diep!
Meten= weten
Het meest bijzondere was dat niemand vanuit de medische wereld aan mij vroeg; wat eet je nu eigenlijk? Ik kreeg standaard elke drie maanden vier vragen bij de internist; Wat weeg je? Veel te veel; ik woog op een bepaald moment over de 80 kilo! Wat spuit je – ook veel te veel, en wat is je bloeddruk- die was goed. En de gemiddelde bloedsuikerwaardes bleven voor de arts binnen de perken. En na 10 minuten stond ik weer buiten…. En ik nam er genoegen mee, stom, stom, stom.. je kunt mij rustig laks noemen, ik had niet de juiste houding, absoluut niet. Je kunt al die getallen wel meten maar ik wist niet wat het voor mijn lijf betekende.
Het roer om!
Drie jaar geleden kreeg ik griep, en niet zomaar griep. Echt doodziek. Een ziekenhuisopname volgde, Na een week was ik weer thuis. Moe, futloos, angstig en goed geschrokken! En weer het advies; natuurlijk u mag alles eten, maar wel spuiten! Ik had er tabak van, dit klopte niet. Ik heb officieel een chronische ziekte die nooit meer overgaat. Dat betekent dat ik aan de voorkant (mijn eetpatroon) dingen moet veranderen om aan de achterkant mijn medicatie en gewicht onder controle te houden. Daarom is het voor mij zo belangrijk om gezond te eten!
Zoektocht naar balans….
Ik begon met sporten, afvallen, mijn eetpatroon aan te passen. Veel te drastisch, ik ging van alles eten naar bijna niets eten. En dat liep fout. Ik had weer geen idee wat ik deed, ik viel in een andere valkuil.. Ja ik viel af, ja ik sportte – veel te veel! Maar nog steeds was die bloedsuiker niet onder controle.. Natuurlijk had ik wel eens eerder een dieet gevolgd, maar ik lette ik niet op verhoudingen van koolhydraten, eiwit en vet. Er ontstond een nieuwe vicieuze cirkel.. Dankzij mijn man is er een kentering gekomen. We zijn samen op zoek gegaan en een andere huisarts die mij alle vertrouwen gaf en geeft. En daarnaast een academisch ziekenhuis gevonden met medici met engelengeduld. Ook verdiepte ik mij in nieuwe inzichten voor diabetes patiënten en zo vond ik de Foodsisters,
Het beste medicijn staat in de keuken!
Ik ontdekte dat eten leuk is! En vooral lekker. Door het kookboek van de Foodsisters werd ik geïnspireerd en kreeg ik grip op mijn bloedsuikers. Wat een verademing. Als ik kook is dat puur, niets meer uit een pakje, zakje of potje. Geen bewerkte voeding meer. Ik weet nu wat suiker met je lichaam doet, ik weet nu beter wat ik wel niet moet eten, En dat is echt voor iedere diabeet anders! Ik weet nu ook dat het beste medicijn in de keuken staat (Chinese wijsheid die klopt als een bus). De quinoa-koekjes zijn favoriet, ik heb er zelf al een aantal variaties op gemaakt De recepten zijn heel goed te combineren met mijn sociale leven. Het vergt soms extra planning en aanpassing, maar het went. Voor mijn man kook ik bijvoorbeeld aardappels of pasta, die laat ik gewoon staan. De beste tip is wel het maken van een weekmenu; dat geeft rust…. En dat is zalig! Volhouden is geen enkel probleem, je mag zoveel lekkere dingen eten, volwaardig voedsel.
A way of life
Mijn oude gewoontes van een aantal jaren geleden staan bij het grof vuil, de valkuil om van het ene naar het andere uiterste te gaan heb ik een plek gegeven. Dit is mijn leven en dat is goed. Door koolhydraatarm te eten ben ik afgevallen, en ik blijf nu op gewicht. Er zijn zoveel lekkere, gezonde alternatieven in plaats al dat bewerkte voedsel. Natuurlijk zondig ik wel eens; dat houdt het leven alleen maar leuk. Ik vind chocolade zalig! En dat eet ik in alle varianten, als er maar meer dan 70% cacao in zit. Een goed glas wijn op zijn tijd is heerlijk. En af en toe een dropje, heerlijk! Ik merk dat mijn lichaam al die hoeveelheden suikers echt ontwent is, je maakt mij nu blijer met een stukje kaas of noten.
Ben je diabeet en wil je ook minder insuline gebruiken?
Het is erg lastig om een advies te geven, maar ik gebruik nu 75% minder insuline, mijn bloedsuikers zijn stabieler en voel me fitter. Mijn gewicht is op peil. Ik ben er nog niet, maar ik ben zeker op de goede weg. En trap niet in de valkuil om alles in één keer aan te pakken. De weg van geleidelijkheid is hierbij het beste. En als het even niet lukt, je mag altijd opnieuw beginnen..
Thank you Foodsisters!
’s-Hertogenbosch, Juli 2016
Marieke Tetteroo
Heb jij diabetes? Het kookboek van de Foodsisters geeft veel smakelijke recepten. Zo krijg je diabetes onder controle
